ที่ว่า “การลงทุนระยะยาวต้องดูกันไปยาว ๆ” นั้นก็ถูก … แต่ในระยะเวลาที่ยาวนั้น มันก็มีระยะเวลาสั้น ๆ ประกอบกันอยู่

ถ้าแต่ละช่วงเวลาสั้น ๆ นั้น เราขาดทุนไปเรื่อย ขาดทุนเสมอ ขาดทุนซ้ำซ้อน เมื่อเวลาสั้น ๆ นั้นผ่านไปจนรวมกันเป็นระยะยาว ยังไงภาพรวมมันก็ขาดทุนแน่นอน

เหมือนตัวเลข 100 ก็เกิดจาก 1 บวกกัน 100 ครั้ง แต่ถ้าเราไม่บวก 1 ให้ได้บ่อย ๆ ได้แต่ 0 เรื่อย ๆ หรือหนักเข้าก็ -1 … กว่าจะไปถึง 100 มันก็คงใช้เวลามหาศาล หรือถ้าแย่ ๆ ก็ไม่มีทางไปถึงได้เลย

เหมือนการเดินทาง 100 กิโล ก็เกิดจากการเดินทางย่อย ๆ  1 กิโลเมตร ประกอบกัน 100 ครั้ง ถ้าเราเดินทางไปข้างหน้าได้สม่ำเสมอ ก็จะถึง 100 กิโลเมตรได้เร็ว แต่ถ้าหยุดบ่อย หรือเดินผิดทางเป็นประจำ แบบแย่น้อยหน่อย ก็จะถึงเป้าหมายช้า แต่ถ้าแย่หนัก ก็อาจไม่ถึงเลย

ดังนั้น การลงทุนระยะยาว จึงไม่ได้แปลว่า ซื้อตูมเดียวแล้วก็ “หลับหูหลับตา” ถือยาวไป โดยหวังว่าเมื่อตื่นมาจะเห็นกำไรปลิ้นแบบไม่ต้องทำอะไรอีก

แต่การลงทุนระยะยาวหมายถึง การมีสติ ติดตามข้อมูล เพื่อให้มีเหตุผลที่เป็นกลาง “อยู่ทุกขณะ” ว่าการลงทุนนี้มันยังคงดีพอที่จะลงทุนต่อไปหรือไม่

ที่ต้องลงทุนยาว เพราะมันดีมาตลอด และน่าจะดีต่อไป … ไม่ใช่เพราะคิดไปเองว่าถ้าติดยี่ห้อลงทุนยาวแล้วยังไงก็ดี ใครที่คิดแบบนั้น ระวังตื่นจากความฝันแล้วพบว่าตัวเองยังอยู่ที่เดิม 🙂