(ภาพจากปฏิทินธรรมฯ ปี 2557 บนโต๊ะทำงานของผมเอง)

ดี เพื่อ ดี.

ถ้าทำดี เพื่อดี นั้นดีแน่
ทำดีแต่ ทำเพื่อ “กู” ดูเฉงโฉง
กลายเป็นเรื่อง ฉ้อฉล ของคนโกง
ทำลายตน สุดโต่ง ดูให้ดี

ทำเช่นนั้น มันยิ่ง เห็นแก่ตัว
ได้เปรียบฝ่าย ความชั่ว คือฝ่ายผี
ข้างฝ่ายถูก เสียเปรียบ ลงทุกที
ไม่กี่ปี ลืมตัว ไม่กลัวเลว.

จงทำดี เพื่อดี สุดดีเถิด
เกียรติจะเกิด หรือไม่เกิด ก็ไม่เหลว
มันยิ่งดี โดยนิสัย ได้โดยเร็ว
พ้นจากเหว แห่งบาป ลาภมาเอง ฯ

– พระธรรมโกศาจารย์ พุทธทาสภิกขุ –

(ทำ)ดีเพื่อดี จึงหมายความว่า ทำเพราะรู้ว่า ถ้าทำแล้วจะเกิดสิ่งดีมีประโยชน์ขึ้นมา ซึ่งคนอื่น ๆ ได้ประโยชน์ ส่วนรวมได้ประโยชน์ และเราเองน่าก็ได้ประโยชน์ไปด้วย  แต่ไม่ได้ทำเพราะหวังไว้แต่แรกว่าเพื่อให้เราได้ประโยชน์ล้วน ๆ

ทำดีเพื่อดี อาจจะคล้ายกับการหว่านพืชหวังผล เป็นแต่การหวังผลขั้นสูง คือ ไม่ได้หวังให้ตัวเองได้ผลล้วน ๆ เพราะถ้าหวังแบบนี้ หากตัวเองไม่ได้ผล ก็จะไม่ลงมือทำแต่แรก แต่เป็นการหวังให้ผลดีนั้น “เกิดมีขึ้น” ซึ่งใคร ๆ ก็จะได้ประโยชน์

นอกจากนั้น (ทำ)ดีเพื่อดี เป็นการทำขั้นสูง สูงกว่า “ยิ่งให้ก็ยิ่งได้” หลายขุมนัก … “ยิ่งให้ก็ยิ่งได้” นั้น เราให้ไปก่อนเพราะจริงแล้วเราหวังที่จะได้กลับ คือ ต้องการสิ่งตอบแทน (อธิบายตรงตัวชัด ๆ) … ส่วน “ดีเพื่อดี” จะเข้าลักษณะ “ยิ่งให้ก็ยิ่งให้” คือให้เพราะเป็นเรื่องควรทำ ควรให้ ส่วนจะได้หรือไม่ได้อะไรกลับมาหรือไม่นั้น ไม่สำคัญ ไม่ได้คิดอยู่ในหัว 🙂