อิสระที่แท้จริง มีมั้ย ?!?

ตอนยังเรียนหนังสือ ได้เงินจากผู้ปกครองน้อย … เราก็อยากทำงาน “จะได้มีอิสระ” หาเงินใช้เองได้

ตอนทำงาน เจอหัวหน้าโหด ได้เงินเดือนน้อย … ก็อยากเติบโตเป็นหัวหน้าบ้าง “จะได้มีอิสระ” มีลูกน้อง ได้เงินเดือนเพิ่ม

ตอนเป็นหัวหน้า เจอเอ็มดี/ซีอีโอ สั่งงานหนัก … ก็อยากเป็นเอ็มดี/ซีอีโอบ้าง “จะได้มีอิสระ” บริหารบริษัทได้ทั้งหมด แถมได้เงินเดือนเยอะๆ

ตอนเป็นเอ็มดี/ซีอีโอ เจอผู้ถือหุ้นบีบหนัก จะเอายอดขาย ให้ขยายโรงงาน เพิ่มกำไร … ก็อยากเป็นเจ้าของกิจการบ้าง “จะได้มีอิสระ” จะได้สั่งคนได้ทุกคน หาเงินได้ก็เป็นของเราเองทั้งหมด

ตอนเป็นเจ้าของกิจการ เจอคู่แข่งบีบหนัก ขายตัดราคา มีต้นทุนต่ำเพราะเทคโนโลยีเหนือกว่า … ก็อยากเป็นเบอร์หนึ่งในธุรกิจ “จะได้มีอิสระ” กำหนดทิศทางตลาดได้ โกยกำไรมหาศาล

ตอนเป็นเบอร์หนึ่งในธุรกิจ เจอพฤติกรรมผู้บริโภคที่เปลี่ยนแปลงเร็ว เอาแต่ใจ กำไรเริ่มหด … ก็อยากเลิกทำธุรกิจ มาเป็นนักลงทุนในหลักทรัพย์ “จะได้มีอิสระ” ไม่ต้องฟังใคร อยากซื้ออยากขายเมื่อไรก็ทำได้เลย

ตอนเป็นนักลงทุน เจอนักลงทุนสถาบันถล่มขายหุ้น ตลาดผันผวนหนัก เศรษฐกิจในประเทศไม่แน่นอน เศรษฐกิจต่างประเทศชะลอตัว เจอนักลงทุนต่างชาติที่มีเงินมากกว่า/กองทุนที่มีข้อมูลมากกว่า เอาชนะตลอด … ก็อยากออกไปอยู่เฉยๆ เอาเงินฝากแบงก์ “จะได้มีอิสระ” ไม่ต้องง้อใคร

ตอนไม่ต้องง้อใคร … ก็แก่ซะแล้ว โรครุมเร้า ไม่มีแรงทำอะไร “อยากมีอิสระ” ไม่ต้องกลัวความแก่ความตาย

พอมาถึงขั้นนี้ ก็จนปัญญา เพราะเจอความจริงว่าไม่มีใครหนีความแก่/ความตาย ได้พ้น

เรื่องราวข้างต้นช่วยบอกเราว่า “อิสระที่แท้จริง” นั้นไม่มี … ทุุกคนต้องเผชิญข้อจำกัดของชีวิตกันทั้งสิ้น ไม่ว่าคนจนที่สุด รวยที่สุด หัวทึบที่สุด ฉลาดที่สุด ไร้ประสบการณ์สุด หรือเชี่ยวสุด … ดังนั้น อย่าน้อยใจ อย่าคิดมาก แต่ก็อย่าลืมตัว อย่าหลงคิดว่าไม่มีอะไรล้มเราได้ … แล้วก็แค่ทำชีวิตให้ดี ให้เจริญขึ้นเสมอ ให้มีประโยชน์กับตัวเองและคนรอบข้างมากที่สุด ภายใต้ข้อจำกัดที่มีอยู่

ปล. อิสระที่แท้จริงนั้น ถ้าใครที่ศึกษาพระพุทธศาสนา ก็น่าจะพอเข้าใจว่า จริง ๆ แล้วก็มีอยู่ แต่ไม่ใช่ในทางโลก ต้องเป็นทางธรรม นั่นคือ อริยสัจ 4

(ภาพสร้างจาก canva.com)