คนทำงานประจำมีเงินเดือนได้ มีตำแหน่งได้ มีประสบการณ์ได้ มีโอกาสย้ายงานที่ดีกว่าได้ สร้างฐานะได้ ก็เพราะมีบริษัทจ้างงาน เพราะมีนายทุน เพราะมีเจ้าของ … การใหญ่บางอย่าง เราเริ่มทำเองไม่ได้ ต้องอาศัยคนอื่นให้โอกาสเราก่อน แล้วค่อยเรียนรู้เติบโตในเส้นทางของเราเอง

บริษัท นายทุน เจ้าของ มีผลผลิต มีรายได้ มีกำไร ร่ำรวยได้ ก็เพราะมีคนช่วยทำงานให้ … การใหญ่บางอย่าง เราทำคนเดียวไม่ไหว ต้องอาศัยคนอื่นมาช่วยทำ

ถ้าทั้ง 2 ฝั่งเห็นความสำคัญซึ่งกันและกันแบบนี้ ก็จะอยู่ด้วยกันได้อย่างเกื้อกูล อย่างยุติธรรม … คือคนทำงานก็ทำงานเต็มที่ ทำแบบที่อยากเห็นตัวเองก้าวหน้า
… คือบริษัทก็ให้ผลตอบแทนตามผลงานความสามารถ แบบที่สนับสนุนให้คนเก่งคนดีได้ดี และอยู่กับบริษัทนาน ๆ

แต่ปัญหาคือ บางทีคนทำงานก็ชิวเช้าชามเย็นชาม ประสิทธิภาพต่ำ และบางทีบริษัทก็เอาเปรียบเพราะมีอำนาจต่อรองเหนือกว่า

วิธีแก้ปัญหาคือ แต่ละฝ่ายต้องทำตัวให้ดี ให้เป็นที่ต้องการ

ฝั่งคนทำงาน ก็ต้องทำตัวให้หล่อ … หมายถึง ผลงานดี ทัศนคติดี ประสบการณ์ดี ความรู้ดี … แบบนี้ต่อให้อยู่ที่ไหนแล้วเจอนายจ้างห่วย ก็หางานใหม่ที่ดีกว่าได้ไม่ยาก (ถ้าไม่พอใจงาน แต่ย้ายไปไหนไม่ได้ซะที จะไปโทษใครได้ นอกจากตัวเอง)

ฝั่งคนจ้างงาน ก็ต้องทำตัวให้สวย … หมายถึง มีระบบประเมินผลงานที่ยุติธรรมและเป็นรูปธรรม ให้ค่าตอบแทนเหมาะสมกับเนื้องาน ให้โอกาสในการเรียนรู้ต่อยอดและเติบโตในสายงาน ให้คนทำงานรู้สึก “ภูมิใจ” และ “ชีวิตดี” ที่ได้ทำงานที่นี่ (ถ้าชื่อเสียงเสีย อยากหาคนเก่ง ๆ มาทำงานให้ ใครจะอยากมา ที่มาก็มาแต่พวกที่ไม่อยากได้)

ถ้าคิดกันแบบนี้ สุดท้ายเราเองก็เจริญ อีกฝ่ายก็เจริญ เศรษฐกิจโดยรวมก็เจริญ