(ถ้าเครื่องใครโหลด Sub Thai ไม่ขึ้น กดเข้าไปดูได้ที่ TED ครับ)

“ตอนผมเรียน ป.2 ผมชนะการแข่งขันการพูดระดับอำเภอแต่ไม่มีใครพูดสักคนว่า “เฮ้ย เจ้าเด็กนี่ เป็นนักพูดที่ดีนะเนี่ย เขาไม่มีสมาธิ แต่เขารักที่จะเดินไปทั่ว และพูดจูงใจผู้คน” ไม่มีใครสักคนจะพูดว่า “จ้างโค้ชมาฝึกเขาเรื่องการพูดสิ” พวกเขากลับบอกว่า ให้มีครูสอนพิเศษผม ในเรื่องที่ผมยังไม่ดีพอ เมื่อเด็กๆ แสดงทักษะแบบนี้ เราจำเป็นต้องเริ่มมองหาเด็กเหล่านี้ ผมคิดว่า เราควรจะเลี้ยงดูเด็กๆ ให้เติบโตเป็นเจ้าของกิจการแทนที่จะเป็นทนายความ โชคร้าย ที่ระบบโรงเรียนทำให้คนทั้งโลกพากันพูดว่า “นี่ มาเป็นทนายความ หรือเป็นหมอกันเถอะ” และเราก็จะพลาดโอกาสเหล่านั้น เพราะไม่มีใครสักคนที่จะพูดว่า “นี่ มาเป็นเจ้าของกิจการกันเถอะ” … 

เจ้าของกิจการคือผู้คนทั่วไป คนที่มีแนวคิด มีความหลงใหล หรือเห็นในสิ่งที่เป็นความต้องการในโลกนี้ และเราตัดสินใจที่จะลุกขึ้นและลงมือทำมัน และเราเอาทุกสิ่งเข้าเดิมพัน เพื่อให้สิ่งนั้นๆ เกิดขึ้น เรามีความสามารถที่จะชักชวนผู้คน ที่อยู่รอบๆ ตัวเรา ให้ต้องการที่จะสร้างฝันนั้นไปพร้อมกับเรา และผมคิดว่า ถ้าเราสามารถทำให้เด็กๆ เหล่านั้น ซึมซับแนวความคิด ของการเป็นเจ้าของกิจการตั้งแต่วัยเยาว์ เราอาจจะเปลี่ยนแปลงปัญหาต่างๆ ในโลกทุกวันนี้ได้ …

ทั้งปู่และตาของผมเป็นเจ้าของกิจการ พ่อของผมก็เป็นเจ้าของกิจการ ทั้งพี่ชาย พี่สาวและตัวผม เราทั้งสามคนก็มีบริษัทเป็นของตัวเองเช่นกัน และเราตัดสินใจที่จะเริ่มสิ่งเหล่านี้ เพราะนั่นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เหมาะกับพวกเราจริงๆ พวกเราไม่เหมาะกับงานทั่วไป เราไม่สามารถทำงานให้คนอื่นได้ เพราะเราดื้อรั้นและมีทักษะด้านอื่นๆ

การให้ค่าขนมหรือเบี้ยเลี้ยงสอนเด็กๆ เป็นพฤติกรรมที่ผิด โดยธรรมชาติแล้วค่าขนมสอนให้เด็ก ๆ ให้คิดเกี่ยวกับการเป็นลูกจ้าง เจ้าของธุรกิจไม่ได้คาดหวังเงินค่าจ้างรายเดือน ค่าขนมและเบี้ยเลี้ยงสอนให้เด็ก ๆ ตั้งแต่ยังวัยเยาว์ ให้คาดหวังแค่ค่าจ้างรายเดือน มันผิด สำหรับผม ถ้าคุณต้องการที่เลี้ยงดูเด็กให้กลายเป็นเจ้าของธุรกิจ สิ่งที่ผมทำกับลูกๆของผมตอนนี้ ซึ่งผมมี 2 คน เก้าขวบกับเจ็ดขวบ คือผมสอนให้พวกเขา ให้เดินไปรอบ ๆ บ้าน และสนามหญ้าหลังบ้าน มองหาสิ่งที่จำเป็นต้องจัดการดูแล แล้วกลับมาหาผม บอกว่ามันคืออะไร หรือผมจะเดินไปหาพวกเขา และบอกว่า “นี่คือสิ่งที่พ่ออยากให้ทำ” แล้วคุณรู้ไหมว่าพวกเราทำอะไร เราเจรจา พวกเขาจะเดินไปรอบๆ หาว่ามันคืออะไร จากนั้นเราจะเจรจาตกลงกัน เกี่ยวกับค่าจ้างที่จะได้รับ พวกเขาไม่ได้ค่าจ้างรายเดือน แต่พวกเขามีโอกาสที่จะมองหาสิ่งต่าง ๆ และพวกเขาเรียนรู้ทักษะในการเจรจา และพวกเขาก็ได้เรียนรู้ทักษะในการหาโอกาสเช่นกัน คุณบ่มเพาะสิ่งแบบนี้ได้ “

– บางส่วนจาก Talk ของ คาเมรอน เฮอร์โรล์ด @ TEDxEdmonton 2010 –

คลิปนี้ อาจจะดูจิกกัดกระแสหลักไม่น้อย แต่ก็ให้แนวคิดของการเป็นเจ้าของกิจการอย่างชัดเจน และมีคนดูไปแล้ว 1.3 ล้านครั้ง มีคนทำ Sub & Transcript ภาษาไทยให้เรียบร้อย โดย Tisa Tontiwatkul และ Kanawat Senanan